Рабынi па ўласнаму жаданню

Источник материала:

Гандаль людзьмi

Мiнулi часы, калi вярбоўшчыкам даводзiлася заманьваць у сваю пастку наiўных беларускiх прыгажунь абяцаннем за мяжой высокааплатнай працы ў якасцi мадэляў, танцорак i афiцыянтак. Зараз «паляўнiчыя за жывым таварам» адразу ж паведамляюць сваiм ахвярам, што iм давядзецца займацца прастытуцыяй у замежных бардэлях. I, як нi дзiўна, многiя нашы суайчыннiцы прымаюць такiя непрыстойныя прапановы, наiўна спадзеючыся, што нiчога дрэннага з iмi не здарыцца. Кожная з iх верыць, што лёгка i хутка заробiць шмат грошай, а потым вернецца дамоў. Аднак, насамрэч, замест абяцанага «бардэльнага раю», за мяжой iх чакае сапраўднае пекла: амаль кругласутачная праца на панелi, гвалт i здзекi. Вызвалiцца з рабства таксама аказваецца не вельмi проста. Гаспадары прымяняюць штрафныя санкцыi, штучна ўцягваюць рабынь у даўгавыя ямы, пазбаўляюць дзяўчат свабоды перамяшчэння.

Як было адзначана падчас Мiжнароднай канферэнцыi па процiдзеянню гандлю людзьмi, што завяршылася ўчора ў Мiнску, за 9 месяцаў гэтага года ў Беларусi выяўлена каля 500 фактаў гандлю людзьмi, у тым лiку больш за 160 выпадкаў вывазу нашых грамадзян за мяжу. Афiцыйнымi ахвярамi «рабаўладальнiкаў» прызнаны 450 беларусаў i беларусак, з якiх 360 — былi ўцягнуты ў «сэксуальную няволю» i амаль 90 — прымусова працавалi на пана. Беларускiм мiлiцыянерам удалося ўстанавiць больш за 380 гандляроў «жывым таварам», з якiх 110 — арыштаваны.

Увогуле апошнiм часам у нашай краiне быў прыняты цэлы комплекс мераў па барацьбе з гандлем людзьмi. Мiнiстр унутраных спраў Уладзiмiр Навумаў, у прыватнасцi, нагадаў, што ў 2005 годзе былi прыняты прэзiдэнцкi Дэкрэт № 3 «Аб некаторых мерах па процiдзеянню гандлю людзьмi» i Указ № 352 «Аб прадухiленнi гандлю людзьмi». У Крымiнальным кодэксе нашай краiны дзейнiчае 7 артыкулаў, якiя прадугледжваюць пакаранне за падобныя злачынствы. Наведзены парадак i ў сферы працаўладкавання беларусаў за мяжой. Зараз 26 суб’ектаў гаспадарання маюць адпаведныя лiцэнзii. Апроч таго, у Беларусi афiцыйна дзейнiчаюць 16 шлюбных i 2 мадэльныя агенцтвы. Iх спiс, дарэчы, размешчаны на афiцыйным сайце МУС.

Тым не менш праблема сэксуальнага i працоўнага рабства для нашай краiны застаецца вельмi вострай. Апошнiм часам рэгiструюцца факты працоўнай эксплуатацыi i ў нашай краiне. Паводле слоў Уладзiмiра Навумава, у Беларусi выяўлена 16 такiх выпадкаў. Ахвярамi «чорнага рабства» найчасцей становяцца людзi, якiя вядуць асацыяльны лад жыцця: бамжы, алкаголiкi. Аднак найбольш актуальная для нашай краiны праблема «экспарту жывовага тавару». Беларускiх грамадзян вывозяць у няволю амаль у 30 краiн свету. Найчасцей, у Польшчу, Аб’яднаныя Арабскiя Эмiраты, Турцыю, Германiю, Чэхiю, Iзраiль, Аўстрыю, Грэцыю, Лiтву, Iспанiю, Вялiкабрытанiю, Францыю, Партугалiю.

I, як падкрэслiў Уладзiмiр Навумаў, без узаемадзеяння «краiн — пастаўшчыкоў жывога тавару» i заможных дзяржаў, куды вывозяцца нашы нявольнiцы i нявольнiкi, барацьба з гандлем людзьмi не будзе мець належнага эфекту. Мiж iншым, у мiнскай канферэнцыi прынялi ўдзел дэлегацыi больш чым з 40 краiн свету, прадстаўнiкi 13 мiжнародных i 10 няўрадавых арганiзацый. Прычым упершыню праблемы гандлю людзьмi разам абмеркавалi прадстаўнiкi «краiн-пастаўшчыкоў» i «дзяржаў-спажыўцоў» таннай рабсiлы i «нявольнiц сэксу».