Заняткамi па iнтарэсах ахоплены кожны трэцi школьнiк

Источник материала:

Па-за школай

Нягледзячы на агульнае скарачэнне колькасцi беларускiх школьнiкаў, звязанае з дэмаграфiчнай сiтуацыяй, за апошнiя пяць гадоў колькасць дзятвы, ахопленай сiстэмай пазашкольнага выхавання, павялiчылася на 31 тысячу чалавек. Самыя высокiя паказчыкi занятасцi дзяцей у гуртках назiраюцца ў Мiнску i Магiлёўскай вобласцi (адпаведна 47,5 i 45,4 працэнта), а найменшыя — у Брэсцкай i Гомельскай абласцях (24,8 i 26,2 працэнта). Пры гэтым у Столiнскiм раёне занятасць дзяцей складае толькi 9,3 працэнта, у Пiнску — 12,1, а ў Лунiнецкiм раёне — 13,3 працэнта.

У агульнай структуры гурткоў сёння пераважаюць гурткi мастацкай творчасцi, але гэта структура адлюстроўвае не рэальныя патрэбы дзяцей, а, хутчэй, магчымасцi ўстаноў пазашкольнага выхавання. Гурткi тэхнiчнай творчасцi, судна-i авiямадэлiзму, эколага-бiялагiчныя i турысцка-краязнаўчыя сёння не могуць прыняць усiх жадаючых. Чаго хаваць, менавiта тэхнiчная творчасць патрабуе асаблiвых матэрыяльных затрат, тым не менш за апошнi час колькасць гурткоў тэхнiчнай творчасцi павялiчылася на 15 працэнтаў. Акрамя Рэспублiканскага цэнтра тэхнiчнай творчасцi навучэнцаў у Беларусi iснуюць яшчэ 30 цэнтраў, якiя развiваюць гэты накiрунак, i прыкладна ў палове са 177 шматпрофiльных устаноў таксама ёсць адпаведныя гурткi.

Дзяцей, якiя знаходзяцца ў сацыяльна небяспечным становiшчы, сёння ў Беларусi налiчваецца 39 тысяч. Прыкладна 40 працэнтаў з iх займаюцца ў рознага роду гуртках. У пазашкольных установах пакуль што слаба арганiзаваная работа псiхолага-педагагiчнай службы.

Увогуле, камплектаванне кадрамi застаецца ключавой праблемай развiцця сiстэмы пазашкольнага выхавання i навучання. Толькi за апошнiя чатыры гады ў сiстэме былi створаны больш за тысячу новых працоўных месцаў для педагагiчных работнiкаў. Тая акалiчнасць, што многiя кiраўнiкi гурткоў не маюць педагагiчнай адукацыi, нi для каго не з’яўляецца сакрэтам. Тлумачэнне гэтаму простае — у педагагiчную сферу прыходзяць спецыялiсты з iншых сфер нашага жыцця. З дзецьмi працуюць вельмi апантаныя i ўлюбёныя ў сваю працу людзi. Прычым працуюць лiтаральна за «капейкi» — заработная плата работнiкаў сiстэмы пазашкольнага выхавання i навучання застаецца адной з самых нiзкiх у нацыянальнай сiстэме адукацыi. Мэтанакiравана педагогаў для сiстэмы пазашкольнага выхавання рыхтуюць у краiне лiчаныя навучальныя ўстановы. Нiхто i не спрабаваў сфармiраваць сацыяльны заказ на iх падрыхтоўку.

Асобна стаiць праблема матэрыяльна-тэхнiчнай базы ўстаноў пазашкольнага выхавання i навучання. Знос большасцi яе будынкаў складае 70—80 працэнтаў, многiя пазашкольныя ўстановы размяшчаюцца ў непрыстасаваных будынках. За апошнiя 10 гадоў (акрамя Палаца моладзi i школьнiкаў у Заводскiм раёне сталiцы) у Беларусi не было пабудавана нiводнага новага будынка. А будынак, у якiм размяшчаецца Гомельскi дзяржаўны абласны цэнтр тэхнiчнай творчасцi навучэнцаў, быў пабудаваны яшчэ ў 1906 годзе i на сёння яму патрабуецца капiтальны рамонт.

З верасня мiнулага года на сайце Мiнiстэрства адукацыi (www.minеdu.unibеl.bу) у раздзеле «Узроўнi навучання» быў адкрыты новы падраздзел «Пазашкольнае выхаванне i навучанне». Любы карыстальнiк, якi мае выхад у Iнтэрнэт, можа знайсцi там адрасы i тэлефоны ўсiх пазашкольных устаноў краiны, атрымаць iнфармацыю аб iх дзейнасцi з iх уласных сайтаў, даведацца аб фестывалях i конкурсах, якiя праводзяцца на рэспублiканскiм i мiжнародным узроўнях.

Плануецца, што з цягам часу на сайце з’явiцца спецыяльны форум для бацькоў, дзе будуць ладзiцца Iнтэрнэт-канферэнцыi з дырэктарамi пазашкольных устаноў, псiхолагамi i педагогамi.