Бясплатнай упакоўка бывае толькi для спажыўца. За яе плацiць прадавец

Источник материала:

Мiнчанiн Пётр Уладзiмiравiч Прыбышчук пражывае ў доме на Лагойскiм тракце, рэгулярна наведвае харчовую краму побач. Што ў састарэлага чалавека выклiкала абурэнне, дык гэта навязлiвае, як ён лiчыць, прапанаванне яму як спажыўцу ў якасцi ўпаковачнай тары полiэтыленавых пакетаў.

— Што нi вазьмi, усё расфасавана цi фасуецца ў гэтыя пакеты. Зручна, спрачацца не буду, але ж яны каштуюць грошай. А дзе папера, чаму ў яе не загарнуць набыты мной тавар? — гаварыў чытач.

Паводле слоў кансультанта ўпраўлення абароны правоў спажыўцоў i кантролю за рэкламай Мiнiстэрства гандлю Антанiны Паляковай, iснуе пастанова Савета Мiнiстраў ад 07.04.2004 г. № 389 "Аб зацвярджэннi правiлаў ажыццяўлення рознiчнага гандлю асобнымi вiдамi тавараў i грамадскага харчавання". У ёй, у прыватнасцi, у п. 25 ч. 3 гаворыцца, што тавары перадаюцца пакупнiку ва ўпакаваным выглядзе без дадатковай платы за гэтую самую ўпакоўку. Гаворка ў даным выпадку iдзе пра заводскую фасоўку i ўпакоўку.

Аднак тут ёсць i выключэнне, што датычыцца харчовых тавараў, якiя прадаўцом былi папярэдне расфасаваны ў полiэтыленавыя пакеты без герметычнай упакоўкi (напрыклад, кандытарскiя вырабы, яйкi i г.д.). Такiя пакеты, вядома ж, нечага каштуюць, i, калi спажывец згодны крыху заплацiць за зручнасць, ён бярэ расфасаваны такiм чынам тавар i плацiць за негерметычную ўпакоўку. Але, калi пакупнiк не згодны плацiць за пакеты, па яго патрабаваннi прадавец абавязаны перадаць такi тавар у бясплатнай тары.

Як заўважыла далей Антанiна Васiльеўна, адмова прадаўца зрабiць гэта будзе з’яўляцца парушэннем Правiлаў гандлю. Што можа быць альтэрнатыўнай — бясплатнай — упаковачнай тарай? Папера, папяровыя пакеты, полiэтыленавая плёнка, у якую можна загарнуць тавар. Гэта ўсё ў тэорыi.

Калi звярнуцца ж да практыкi, давайце паразважаем. За выкарыстаныя полiэтыленавыя пакеты прадавец вяртае ўкладзеныя сродкi. Патрабавальнаму пакупнiку ён абавязаны прадаставiць бясплатную ўпакоўку. Але бясплатнай яна з’яўляецца толькi для канкрэтнага спажыўца, магазiн жа мусiць за яе таксама, як i за пакеты, плацiць. Няхай простая папера, да прыкладу, каштуе "капейкi". Аднак у вялiкiм магазiне, якi наведвае толькi за дзень мноства пакупнiкоў, гэтыя "капейкi" iмгненна пераўтворацца ў "рублi". Рытарычнае пытанне: прадаўцу гэта выгадна?

І ўсё ж паўторымся ў канцы: пакупнiк мае права патрабаваць, а прадавец абавязаны задаволiць патрабаванне спажыўца наконт бясплатнай упакоўкi тавару (калi ён, безумоўна, ужо не быў упакаваны заводскiм спосабам). Калi ж пакупнiку адмовяць у гэтым, ён можа смела скардзiцца на канкрэтны магазiн.

Сяргей РАСОЛЬКА.