I бомаў медзь звініць...

У мінулы раз мы перакладалі верш пра зіму рускага класіка Аляксандра Пушкіна. А сёння прапануем вашай увазе твор беларускага класіка Максіма Багдановіча ўжо на рускай мове. Але спачатку ўзгадаем арыгінал:

Здароў, марозны, звонкі вечар!

Здароў, скрыпучы, мяккі снег!

Мяцель не вее, сціхнуў вецер,

І волен лёгкіх санак бег.

Як мары, белыя бярозы

Пад сінявой начной стаяць,

У небе зоркі ад марозу

Пахаладзеўшыя дрыжаць.

Вільготны месяц стуль на поле

Празрысты, светлы стоўп спусціў

І рызай срэбнаю раздолле

Снягоў сінеючых пакрыў.

Узрывайце ж іх санямі, коні!

Звіні, вясёлых бомаў медзь!

Вакол лятуць бары і гоні,

У грудзях пачала кроў кіпець.

А вось пераклад на рускую мову:

Привет, морозный, звонкий вечер!

Привет, скрипучий, мягкий снег!

Метель утихла, замер ветер,

И волен легких санок бег.

Как будто призраки, березы

В вечерней синеве стоят,

На небе звезды от мороза

Похолодевшие дрожат.

Умытый месяц сверху в поле

Прозрачный, светлый столб спустил

И ризой блищущей раздолье

Снегов синеющих покрыл.

Взрывайте ж, кони, их санями!

Медь бубенцов, звени, гуди!

Вокруг летят леса с полями,

И закипает кровь в груди.

Ну а цяпер, як заўжды, колькі слоў у перакладзе:

капкан, западня — пастка

кубышка, копилка — скарбонка

мошенник — ашуканец

укор, упрек — дакор

отпечаток — адбітак

щелчок — пстрычка

корочка (хлеба) — скарынка

пост, должность — пасада

алчный, жадный — сквапны

сокровище — скарб

болезнь, недуг — хвароба

ящик (в столе) — шуфлядка

сарай сенной — пуня

цветок — кветка

нёбо — паднябенне

пескарь — келба

пойма, луг — поплаў

погост — цвінтар

сапоги — боты

сторож — вартаўнік

гвоздь — цвік.

Ставім на гэтым кропку. Спадзяёмся, у наступны раз зноў нешта перакладзём.