Доўгае жыццё цюльпанам

Источник материала:

Рубрыку вядзе Ірына Самулевіч, тэл. 287-18-74

Для гэтага трэба выкарыстоўваць самыя познiя гатункi. Не падыходзяць бахромчатыя цюльпаны i цюльпаны з тонкiмi пялёсткамi.

У пачатку верасня, старанна падрыхтаваўшы глебу, размецьце градкi. Саджаць трэба ў два радкi (адлегласць памiж iмi ў градцы 60 см). У кожным радку размясцiце цыбулiны ў тры рады. Зiмой старайцеся назапасiць на градках як мага больш снегу. У час адлiгi трэба ўтрамбоўваць яго. Калi мароз дасягае 15—20 °С, палiвайце вадой з лейкi. Каб лёд не растаў раней часу, у канцы лютага паверх яго неабходна насыпаць пiлавiнне слоем 15—20 см.

Градку падзялiць на тры часткi i, пачынаючы з 10 мая, знiмаць пiлавiнне паступова (у тры тэрмiны) з iнтэрвалам 7 дзён. Рабiць гэта трэба вельмi асцярожна, асаблiва на апошнiм участку, таму што расткi дасягаюць да гэтага часу 10—15 см i могуць прабiцца праз укрыцце.

Пасля таго, як знялi пiлавiнне, адразу ж па лёдзе (снегу) падкармiць азотнымi мiнеральнымi ўгнаеннямi ў вадкiм выглядзе. Калi лёд (снег) растане, на наступны дзень трэба рыхлiць зямлю.

Раслiны растуць вельмi хутка, бо ў гэты час звычайна стаiць цёплае надвор’е. Зразаць кветкi можна ранiцай у стадыi слабаафарбаванага бутона.

Трэба заўважыць, што пры такiм спосабе каэфiцыент размнажэння будзе нiжэй звычайнага.