Для заявак лепш... брыгада

Источник материала:

— У нас праводзяцца абследаваннi ўмоў жыцця пажылых i iнвалiдаў, сельскiя сходы з удзелам кiраўнiкоў сельгаспрадпрыемстваў, рэгулярна прыязджаюць iнфармацыйныя групы, у склад якiх уваходзяць прадстаўнiкi аховы здароўя, гандлю i мiлiцыi, нарэшце, тыя ж службы па графiках наведваюць невялiкiя вёскi ў рамках мабiльных груп райвыканкама, — распавядае старшыня Гарбавiцкага сельскага Савета Любоў Мароз. — Разам з тым з’яўленне аграгарадка — гэта новы ўзровень патрабаванняў. Прычым у асноўным па дапамогу iдуць у сельскi Савет. Лiтаральна штодня даводзiцца прымаць як мiнiмум 7—8 наведвальнiкаў.

Адно з «папулярных» пытанняў — асвятленне вулiц. Дакладней, замена старых лямпачак на лiхтарах. З падобнымi просьбамi звяртаюцца дэпутаты, старасты, звычайныя грамадзяне. I ў сваю чаргу мэта сельскага Савета — сабраць усе заяўкi i накiраваць iх у раённыя электрасеткi. Пры гэтым надалей усе праблемы вырашаюцца аператыўна — звычайна асвятленне аднаўляецца на працягу 5 дзён.

Не менш просьбаў, асаблiва зараз, наконт палiва. Зноў-такi заяўкi на брыкет перадаюцца «ў раён», або, як варыянт — у лясгас. Гэта становiцца падставай для завозу. Праўда, у дадзеным выпадку ўсё ж ёсць адна асаблiвасць. Спачатку палiва дастаўляецца пенсiянерам i iнвалiдам. А потым ужо — усiм астатнiм.

— Нашмат больш складанай атрымлiваецца сiтуацыя з вадой, — працягвае Любоў Мароз. — На тэрыторыi сельсавета налiчваецца 167 калодзежаў, прычым частка з iх будавалася яшчэ ў 1950-х гадах. Старыя калодзежы трэба рамантаваць цi ўвогуле замяняць на новыя. Аднак, паводле самых сцiплых падлiкаў, будаўнiцтва кожнага з iх каштуе каля 2 млн рублёў. Такiх грошай у бюджэце сельскага Савета няма, таму мы вырашылi пайсцi крыху незвычайным шляхам i наладзiць добраахвотны збор сродкаў сярод насельнiцтва — па прынцыпу хто колькi зможа.

Зрэшты, калi «калодзежныя» справы хоць нейкiм чынам удаецца вырашаць сваiмi сiламі, то пытанне з зямлёй пераходзiць на ўзровень раёна. Гарбавiцкi сельсавет, дзякуючы вялiкаму возеру, чыстаму лесу i зноў-такi добраму транспартнаму забеспячэнню, даўно ператварыўся ў любiмае месца адпачынку магiляўчан. На пачатку 90-х сельсавет даваў па 70 дазволаў на будаўнiцтва жылых дамоў дачнiкам. Зараз «дачны» бум пайшоў на спад. Затое ўзнiкла iншая патрэба. Мясцовае насельнiцтва старэе i адсюль — значная колькасць зваротаў з просьбамi аб адабраннi зямельных участкаў.

— У нас няма нiякiх цяжкасцяў з выдзяленнем зямлi пад асабiстыя гаспадаркi, практычна кожны жадаючы можа ўзяць да гектара, — адзначае Любоў Мароз. — Аднак выдзяленне цi адабранне ўчасткаў, тое ж правядзенне межаў патрабуе афармлення дакументаў. I тут малюнак горшы. Атрымалася так, што землеўпарадчык, якi працуе пры райвыканкаме, абслугоўвае адразу некалькi сельсаветаў. Адпаведна, увесь час ён знаходзiцца ў раз’ездах — прыём грамадзян адбываецца толькi раз на тыдзень. А гэта нязручна. Таму пажадана, каб такiя спецыялiсты працавалi ў сельсаветах — прынамсi, хоць бы пры такiх вялiкiх, як наш.

Калi магчыма — усе просьбы вырашаюцца на месцы. Калi ж магчымасцяў няма, яны ў абавязковым парадку фiксуюцца. Потым iнфармацыя пера- даецца ў райвыканкам, дзе вырашаецца, якiя службы i калi павiнны выканаць пэўную заяўку. Прычым звычайна на гэта адводзiцца месяц. Хоць не выключаецца верагоднасць, што «стандартны» тэрмiн можа аказацца большым цi наадварот меншым. Тут усё залежыць ад грошай. А таксама — ад наяўнасцi людзей.

Да слова, у гэтым плане сiлы Савета далёка не бязмежныя. Дастаткова сказаць, што працуе ў iм усяго тры чалавекi — старшыня, сакратар i спецыялiст першай катэгорыi. Тым часам за няпоўны год Савету ўжо давялося выдаць звыш тысячы самых розных даведак, яго прамая задача — збор падаткаў i вядзенне воiнскага ўлiку больш чым на паўтысячы чалавек. У рэшце рэшт, нельга скiдваць з рахунку новыя абавязкi ў сувязi са стварэннем аграгарадка. Так, летась у Гарбавiчах былi пакладзены тратуары, заасфальтаваны частка дарог i пад’ездаў, адрамантаваны бальнiца, школа, крамы, комплексны прыёмны пункт. I зараз цi не галоўнае — падтрымлiваць парадак.

— Абкос травы, тратуары, кветкi, добраўпарадкаванне грамадскiх могiлак, лiквiдацыя старых аварыйных дрэў — па сутнасцi, усё гэта на плячах сельскага Савета, — кажа Любоў Мароз. — Сапраўды, нам дапамагае райвыканкам, мы правялi замацаванне пэўных тэрыторый за асобнымi арганiзацыямi. Аднак такi варыянт усё ж далёка не iдэальны. На мой погляд, хутка рэагаваць на тыя цi iншыя просьбы можна толькi тады, калi пры сельвыканкамах цi аддзяленнях камунгаса з’явяцца спецыяльныя брыгады рабочых. Прасцей будзе ўсiм — i нам, i жыхарам сельсавета.

Чавускi раён.