Ахова — рухавiк бяспекi

Источник материала:

"Дастойная ахова страхуе ад вялiкiх непрыемнасцяў", — сцвярджае кiраўнiк Магiлёўскага абласнога ўпраўлення Дэпартамента аховы МУС Беларусi Аляксандр Ракусаў

47-гадовы палкоўнiк — прадстаўнiк мiлiцэйскай дынастыi. Бацька Аляксандра Іванавiча працаваў у следстве, i сыны Ракусава таксама вырашылi прысвяцiць сябе службе ў органах правапарадку.

— Гэта данiна памяцi. Паглядзiце: у мяне ёсць партрэты рускiх iмператараў, якiя за сваiм часам зрабiлi значны ўклад ў развiццё органаў унутраных спраў. Пётр I — гэта зразумела. Екацярына II першая ўвяла тэрмiн "прафiлактыка злачынстваў". А Мiкалай II меў дачыненне да Магiлёва i аб’яўлены праваслаўнай царквой святым. А я — хрысцiянiн, iмкнуся прытрымлiвацца ўсiх запаведзяў.

— Гэта "грашовае дрэва" расце роўна столькi, колькi я працую ў органах унутраных спраў. Мне нават двойчы ўдалося назiраць такую рэдкую з’яву, як цвiценне "грашовага дрэва"! Я ўвогуле люблю раслiны.

А колькасць клiентаў аховы няўхiльна павялiчваецца: прыкладна на 2 тысячы ў год. Людзi ўжо саспелi да таго, што можна застрахаваць сябе ад непрыемнасцяў. Да таго ж значная колькасць беларусаў стала жыць дастойна, i ёсць што ахоўваць.

У Магiлёўскай вобласцi пад нашай аховай знаходзiцца больш за 18 тысяч аб’ектаў, з iх больш за 14 тысяч кватэр, дамоў, катэджаў i гаражоў.

— Абавязкова. Праўда, здарылася гэта толькi тады, калi я перайшоў з органаў следства ў ахову 12 гадоў таму. Я заўсёды лiчыў, што ў мяне ахоўваць няма чаго. Аднак калi выязджаў за горад цi ў камандзiроўку, пры вяртаннi дадому мроiлiся ўзламаныя дзверы. Цяпер я спакойны.

— Шчыра кажучы, прынцыпова не рэкламую. Таму што лiчу: сёння ўжо столькi рэкламы, што ў людзей узнiкае адваротнае пачуцце.

Рэальнае жыццё — лепшая рэклама нашых паслуг. Не дай Божа, каб вам альбо суседзям, сваякам давялося зведаць пачуццё горычы, калi злодзей пранiкае ў кватэру i крадзе асабiстыя рэчы.

Я не скажу, што ў нас вялiкiя чэргi, але людзi iдуць, каб здаць сваё жыллё пад ахову.

— Так. За апошнiя гады мы ўвогуле не дапускалi крадзяжоў з ахоўных кватэр. Злачынцы затрымлiваюцца, як правiла, у той момант, калi яны з сабраным чужым дабром збiраюцца пакiнуць кватэру. А ў адной краме мы i на вiдэа знялi, як злодзей збiрае клункi.

— Спiс вялiкi. Мы ахоўваем такiя прамысловыя гiганты, як "Белшына" i "Магiлёўхiмвалакно". Цяпер вельмi шмат здаюць пад ахову катэджаў у прыгарадах. Не хапае месцаў на аўтастаянках, таму гараджане зноў сталi трымаць свае аўтамабiлi ў гаражах, якiя ставяць на ахову.

Мы не хаваем сваёй працы. Месца, куды трэба прыкладаць чып пры адкрыццi дзвярэй, асвятляецца. Гэта ўжо прафiлактыка крадзяжоў.

— Штомесячная плата складае палову базавай велiчынi, незалежна ад месца жыхарства. Праўда, калi катэдж мае два ўзроўнi альбо болей, давядзецца плацiць асобна за кожны. А вось сярэднi кошт абсталявання, якое патрабуецца, немалы. Для аднапакаёвай кватэры — каля 400 тысяч рублёў, двухпакаёвай — каля 500 тысяч, трохпакаёвай — каля 600 тысяч. Гараж — больш за 900 тысяч рублёў.

— Давайце памяркуем разам. Што ёсць у вашай кватэры? Напэўна, тэлевiзар, плэер, бытавая тэхнiка. Далей адзенне — дублёнка цi пухавая куртка. Яшчэ абутак. I якая-небудзь схованка на чорны дзень. Калi ўсё гэта падлiчыць, то тысяч на 5-6 долараў будзе. I так у кожнага, хто адносiць сябе да сярэдняга класа.

За тое, каб не страцiць гэта, трэба аднойчы заплацiць некалькi соцень тысяч рублёў, у залежнасцi ад маштабу кватэры. Гэта будзе аднаразовая страта для сямейнага бюджэту, ды яшчэ штомесяц, на сёння, 17 500 рублёў.

— Паслухайце, злачынны свет абмяльчэў. I зладзей цяпер не цураецца нiчога. У маёй практыцы былi такiя крадзяжы, што з кватэры на першым паверсе, дзе жылi старыя людзi, злачынцы забiралi бялiзну. Два заслужаныя ветэраны вайны паехалi на лячэнне ў шпiталь i нiбыта браць у iх не было чаго. Нават тэлевiзар ледзь не з першых мадэляў. Тады забралi бялiзну.

Дарэчы, усе ветэраны маюць у нас растэрмiноўку плацяжоў да 6 месяцаў. I штомесячная плата для iх сiмвалiчная — 350 рублёў.

— Скажу вам проста: сквапны плацiць двойчы. Калi ўжо здаваць кватэру пад ахову, то поўнасцю. Напрыклад, клiент жыве на 7-м паверсе i просiць заблакаваць толькi ўваходныя дзверы. Усталёўваецца магнiт, дзверы расчыняюцца — i адразу iдзе сiгнал. Але былi прыклады, калi з даха зладзеi спускалiся па канатах да патрэбнага паверха, разбiвалi акно i ўсё скрадзенае дабро цягнулi наверх, а потым унiз па лесвiцы i ў аўтамабiль. Але дзверы нiхто не расчыняў, i за такi крадзеж мы адказнасць не можам несцi.

Былi выпадкi, калi блакуюцца дзверы i аб’ёмны датчык ставiцца толькi ў тым пакоi, дзе ёсць балкон. Але каштоўнасцi ёсць у iншых пакоях, i зладзеi разбiвалi акно, пранiкалi i забiралi ўсё, што было там... Няўжо шкада не так ужо i шмат грошай на яшчэ адзiн датчык, каб захаваць нажытае?

— У маёй практыцы быў кiшэнны зладзей па мянушцы "Iнтэлiгент". Яму было 65 гадоў, апранаўся як прафесар: касцюм-тройка светла-кафейнага колеру, белая кашуля, прыгожы гальштук, мадэльныя туфлi i "дыпламат". Яго затрымалi, калi ён палез у кiшэню студэнткi. Так што сённяшнi дамушнiк можа выглядаць як кожны з нас, звычайным чалавекам.

Акрамя гэтага, дамушнiкi могуць быць ўзброеныя сучаснымi тэхналогiямi. Гадоў пяць таму ў Магiлёве дзейнiчала злачынная група, якая спецыялiзавалася на кватэрах. Жыхары першых паверхаў ставiлi на вокны жалезныя краты i не хвалявалiся за сваю маёмасць. А дарэмна, таму што зладзеi мелi нажнiцы, якiя ў адну секунду перакусвалi арматуру, i злачынцы вычышчалi кватэры поўнасцю.

— Так i ёсць. Цяпер ёсць ахова, заснаваная не толькi на тэлефонных лiнiях, але i на радыёантэнах, на GSM. Датчыкi дазваляюць ставiць на ахову кватэру, дзе ёсць хатнiя жывёлы — каты i сабакi. Можна ўсталяваць трывожную кнопку, каб выклiкаць мiлiцыю ў любы час. Колькi гадоў таму, калi была хваля разбойных нападаў на кватэры, трывожныя кнопкi ўсталёўвалi ў прыбiральнях. Таму што менавiта туды закрывалi разбойнiкi няшчасных гаспадароў кватэры.

— Ёсць выпадкi. Звычайна зладзеi хаваюцца ў падсобных памяшканнях, прыбiральнях i за стэлажамi да закрыцця. Але мы iх затрымлiваем на выхадзе.

Праўда, цяпер нас вельмi непакояць крадзяжы "на рывок". Гэта значыць, што злачынца загадзя вывучае аб’ект i месца самых дарагiх тавараў на палiцах. Уначы ён бярэ вялiзны камень, разбiвае вiтрыну, за лiчаныя секунды змахвае тавар у кайстру i збягае. Нядаўна мы такога затрымалi ў Бабруйску. Мы працуем — гэта наш абавязак.

— Больш за 3 тысячы чалавек. I яшчэ больш за сотню службовых сабак, якiя дапамагаюць раскрываць злачынствы. Быў выпадак на Новы год, калi магiляўчанка пайшла святкаваць да сваякоў, а ў гэты час зладзеi разбiлi акно i вынеслi з дома пральную машыну, тэлевiзар, музычны цэнтр, ды нават алюмiнiевы бiдон. А наша сабака Хонда ўзяла след i прывяла мiлiцыянераў да дома, якi быў на той жа вулiцы. Злачынцаў затрымалi, а маёмасць вярнулi жанчыне.

— I правiльна зрабiла. Таму што, як паказала практыка, гэта абарона не толькi ад зладзеяў, але i ад непрыемных выпадкаў. Задымленне, затапленне...

Не так даўно быў такi выпадак: наш клiент адпачываў з сям’ёй у замежжы, а ў вынiку аварыi з водаправодам у яго кватэры залiвала суседзяў. Яны i патэлефанававалi ў ахову з просьбай аб дапамозе. Мы адкрылi кватэру i выратавалi клiента ад непрыемнасцяў.

I акрамя ўсяго iншага, наша ахова — гэта вялiкая псiхалагiчная страхоўка. Вы зачынiлi дзверы, здалi на ахову кватэру i думаць забылiся пра сваю маёмасць, бо яна пад надзейнай аховай. I дзецi вашы ў кватэры ў бяспецы, таму што там ёсць трывожная кнопка. А вы спакойна займаецеся сваiмi справамi.

— Безумоўна, скарыстацца нашымi паслугамi, каб захаваць сваю маёмасць, на якую зараблялi ўсё жыццё. Страцiць нажытае за гады працы ў адзiн дзень — гэта горка i цяжка.Таму здайце пад ахову i жывiце спакойна!