Любоўны забег

Источник материала:

Учора ў сталiчным кiнатэатры "Перамога" ўпершыню ў Беларусi адбылiся, напэўна, адны з самых незвычайных спаборнiцтваў у свеце — забег паўзункоў да 11 месяцаў ад дня нараджэння.

Падобнага, дакладна, нiдзе больш не ўбачыш. З аднаго боку, у наяўнасцi ўсе атрыбуты сур’ёзных спаборнiцтваў: "старт" i "фiнiш", бегавыя дарожкi, секундамеры, балельшчыкi i журналiсты. З iншага, самi спартсмены хвалююцца меней за ўсiх астатнiх, i самае галоўнае, яны не думаюць нi з кiм спаборнiчаць. Проста ўсмiхаюцца, атрымлiваюць яўную асалоду ад такой колькасцi ўвагi да сябе i... нiкуды не паўзуць. Так было з першымi трыма ўдзельнiкамi. Малыя селi на лiнii "старту" i сталi з цiкаўнасцю назiраць за такiмi дзiўнымi дарослымi, якiя сабралiся вакол iх, паўтараюць адно i тое ж: "Захар, давай!", успыхваюць блiскучымi чорнымi штучкамi, ляпаюць далонямi па падлозе i вельмi чамусьцi хвалююцца. Нават мама паводзiць сябе неяк неадэкватна, падштурхоўвае ў спiну i паварочвае да сябе спiнай, можа хоча, каб я пакачаўся? А тата яшчэ горш — на тым краi паласатага дыванка нешта крычыць, дастаў свой мабiльнiк, уключыў яго i зусiм непрыстойна верцiць у руках як цацку. Мiж тым усiм вядома, што гэта салёная на смак штука зусiм не цацка, як i ключы, якiмi ён чамусьцi адчайна трасе... Пасядзеўшы столькi, колькi iм захацелася, агледзеўшы i ацанiўшы сiтуацыю, малыя нарэшце папаўзлi, але не ўздоўж дарожак, а ўпоперак, адзiн да аднаго, альбо да чужых цётачак i дзядзечкаў з блiскучымi штукамi ў руках.

— Гэта другое наша сумеснае мерапрыемства з Мiжнародным грамадскiм аб’яднаннем "Разуменне", — расказала карэспандэнту "Звязды" дырэктар кiнатэатра "Перамога" Святлана Саў- чык. — У красавiку ў фае, якое вельмi добра падыходзiць для арганiзацыi экспазiцый, прайшла выстаўка-iнсталяцыя "Салёнае дзяцiнства", якая мела вялiкi поспех. Цяперашняя акцыя — працяг вясновай, яна i назву мае адпаведную: "Салёнае дзяцiнства — Сiлуэты", i тыя ж мэты — фармiраванне грамадскага меркавання па пытаннях папярэджання гвалту над дзецьмi i грэбавання iмi. Забег немаўлятак — толькi адна з частак мерапрыемства, якое доўжыцца тыдзень. У панядзелак у кiнатэатры адкрылася выстаўка, у сераду, 19 лiстапада, у Сусветны дзень папярэджання гвалту над дзецьмi, прайшла дзiцячая сесiя "Свабодны мiкрафон", дзе кожнае дзiця любога ўзросту магло выказаць сваё меркаванне пра тое, што павiнны зрабiць дарослыя, каб дзецi раслi ў бяспечным свеце. Нарэшце, сёння, у Дзень прыняцця Канвенцыi ААН "Аб правах дзiцяцi" — забег паўзункоў. Тое, што зараз адбываецца — проста дзiва. Я назвала б гэта — Акт любовi. Прычым гэты цуд сёння будзе доўжыцца на працягу дня, бо гэта толькi пачатак, усяго больш за 70 немаўлятак удзельнiчаюць у спаборнiцтвах. I ўсе яны тут як кiназоркi, купаюцца ў любовi, адчуваюць, наколькi яны цудоўныя, бо бачаць гэта ў вачах дарослых. I дарослыя, не толькi бацькi, маюць магчымасць палюбавацца дзецьмi, парадавацца iх рухам, адчуць сябе шчаслiвымi ад iх усмешак. I нарэшце, на свае вочы ўбачыць, што свет сям’i — гэта самае галоўнае ў жыццi чалавека, i вельмi важна яго захаваць i абаранiць. Дзецi робяць шчаслiвымi нас, i мы павiнны зрабiць шчаслiвымi iх.