Стары і новы календары

Источник материала:

Сустракаць новы год з 31 снежня на 1 студзеня прапанаваў рымскi iмператар Юлiй Цэзар. Адлiк часу па юлiянскiм календары быў распачаты ў дзень першага маладзiка пасля зiмовага сонцастаяння — 1 студзеня 45 года да нашай эры. З 12 месяцаў юлiянскага календара ўсе цотныя складалiся з 30 дзён (акрамя лютага — у iм было 29 дзён), а няцотныя — з 31 дня. Назвы паловы месяцаў рымскага календара паходзiлi ад iмёнаў найбольш шанаваных багоў.

l Пасля Нiкейскага сабору ў 325 годзе н. э. юлiянскi каляндар стаў хрысцiянскiм., г. зн. хрысцiянскiя святы ў гонар Ісуса Хрыста, Дзевы Марыi i iнш. пачалi адлiчваць па юлiянскiм календары. Краiны свету, якiя прымалi хрысцiянства, паступова пераходзiлi на летазлiчэнне па юлiянскiм календары.

l У 1700 г. загадам Пятра I пачатак новага года перанеслi на 1 студзеня.

l Неабходна адзначыць, што ў 1583 годзе Папам Грыгорыем ХIII была праведзена рэформа юлiянскага календара, пасля якой краiны свету з каталiцкiм веравызнаннем перайшлi на так званы "новы" стыль (грыгарыянскi каляндар), а "праваслаўныя" краiны, у тым лiку i Расiя, засталiся адлiчваць час па "старым" стылi (юлiянскi калянадар).

l Пастановай Савета Народных камiсараў РСФСР ад 24 студзеня 1918 г. грамадзянскае летазлiчэнне пераводзiцца на грыгарыянскi (еўрапейскi) каляндар. Так ва ўсходнiх славян (рускiх, беларусаў, украiнцаў) з’явiлася традыцыя адзначаць два навагоднiя святы — 1 студзеня па грыгарыянскiм (новым) стылi i 13 студзеня — стары Новы год, па традыцыi юлiянскага летазлiчэння, г.зн. па старым стылi.