Пакуль іх толькі 12. Актыўных, смелых і… вельмі рамантычных хлопчыкаў і дзяўчынак, маральна гатовых да пераадолення самых цяжкіх выпрабаванняў і ўзяцця самых высокіх вяршынь на зямлі. Дванаццаць вучняў з Ліноўскай і Слабадской школ — узростам ад 7 да 15 гадоў — пад кіраўніцтвам Васіля Уладзіміравіча Новіка (спецыяліста вышэйшай катэгорыі!) асвойваюць навыкі пешаходнага турызму і спартыўнага арыентавання.
Турыстычны гурток вядзе свой пачатак з «дня смеху» — з 1 красавіка 2017 года, але заняткі ў ім, як удалося нам пераканацца ўвачавідкі, зусім нежартоўныя. Тройчы на тыдзень (у сераду, суботу і нядзелю) дзеці надзяваюць страховачныя сістэмы, завязваюць мудрагелістыя вузлы на вяроўках, спускаюцца з умоўнай вышыні, перапраўляюцца па паралельных пераходах і, паступова павялічваючы нагрузкі, адточваюць элементы складанай «турыстычнай» тэхнікі.
— Мае выхаванцы правяраюць свае ўменні на практыцы: ходзяць, праўда, пакуль толькі ў «некатэгарыйныя» (яшчэ ж пачаткоўцы!) паходы працягласцю да 6 дзён і на невялікія адлегласці: пешыя — да 16 км, водныя — да 20 км, а велапрабегі — да 30 км. А праз год можна будзе паспрабаваць перайсці і да «катэгарыйных» падарожжаў. Спачатку апрабуем які-небудзь пешаходны (ад 6 дзён, да 100 км) або веласіпедны маршрут з рэчмяшкамі да 16 кг, — тлумачыць нюансы падрыхтоўкі турыстычнага «спецназа» Васіль Уладзіміравіч. Дарэчы, сам ён жыве ў г. Бяроза, дзе яго «школу» прайшло 10 выпускаў юных турыстаў.
Пад кіраўніцтвам трэнера Новіка першыя поспехі прыйшлі і да нашых дзяцей. У чэрвені ў складзе зборнай каманды Пружанскага раёна (ёю кіруе С.В.Зелянееў) ліноўскія гурткоўцы ездзілі ў Ганцавічы на абласныя спаборніцтвы па спартыўным арыентаванні, дзе занялі 4 месца. Заявілі пра сябе і на адкрытым чэмпіянаце Кобрынскага раёна, дзе сталі трэцімі. А нядаўна на чэмпіянаце Брэстчыны ўвайшлі ў сямёрку мацнейшых каманд вобласці.
Як адзначае трэнер, такім поспехам спрыяюць даверлівыя адносіны ў камандзе, якія ўсталяваліся, дзякуючы сумесным выездам, паходам і ежы «з аднаго катла». Выхаванцы Васіля Уладзіміравіча падтрымліваюць адзін аднаго ў цяжкую хвіліну і гатовыя падставіць плячо сябру, які імкнецца ўзяць «новую вяршыню».
Чым жывуць юныя турысты, спытаем у саміх хлопцаў.
Вадзім Гадавікоў, 8 клас:
— Я займаюся ў гуртку ўжо паўгода. За гэты час пасябраваў і з пружанскімі спартоўцамі, і з турыстамі з іншых каманд. Здорава мець столькі сяброў! Вось у мінулым годзе ўдзельнічаў у велапаходзе па месцах баявой славы Бярозаўскага і Івацэвіцкага раёнаў. За два дні праехалі больш за 90 км. Было вельмі цікава! Мару пайсці з хлопцамі ў горы.
Мацвей Кіцель, 6 клас:
— Я таксама мару пайсці ў горны паход, напрыклад, у Карпаты, але для гэтага трэба больш займацца і набываць вопыт. Вось летам ездзілі ў велапаход. Есці гатавалі ў палявых умовах. На вогнішчы такое ўсё смачнае атрымліваецца! Выдатна было! Люблю і спаборніцтвы, стараюся знаёміцца з хлопцамі з іншых каманд. Пераймаю нешта з іх трэніровак, размінак.
Цімафей Кіцель, 8 клас:
— Я займаюся ў гуртку з моманту яго заснавання, амаль год. Вельмі падабаецца ездзіць на спаборніцтвы, дзе можна даведацца пра нешта новае: у кожнай каманды, скажам так, свае тэхнічныя хітрыкі. У Кобрыне вельмі спадабалася, набыў там шмат сяброў. У будучыні мару стаць прамысловым альпіністам, каб працаваць на вышыні. Яе зусім не баюся.
Дзяніс Мароз, 8 клас:
— А я вельмі люблю трэніроўкі па спартыўным арыентаванні і складаныя пераправы ў паходах, ды ў рацэ купацца падабаецца. Хачу стаць такім жа прафесіяналам сваёй справы, як Васіль Уладзіміравіч. Ён мой кумір.
Алена Зялевіч, фота аўтара.
Пакуль іх толькі 12. Актыўных, смелых і… вельмі рамантычных хлопчыкаў і дзяўчынак, маральна гатовых да пераадолення самых цяжкіх выпрабаванняў і ўзяцця самых...
Главная
Гороскопы
