«Цiхая» вайна на «халодным» фронце

Источник материала:

У буйных сталiчных унiверсамах нярэдка можна сустрэць у продажы адначасова да 60—80 найменняў халоднага дэсерту. Прычым не толькi беларускую прадукцыю. Трэба зазначыць, што раней прысутнасць расiйскага марожанага на нашым рынку не вельмi турбавала беларускiх вытворцаў, аднак у апошнiя гады сiтуацыя змянiлася самым карэнным чынам.

Паводле слоў першага намеснiка дырэктара Мiнскага холадакамбiната № 2 Нiны Кухарэнка, з 2004 года намецiўся рост у агульнай рэалiзацыi iмпартнага марожанага, прычым калi раней у Беларусь iмпартавалася дарагое i высакаякаснае марожанае, аналагаў якога ў нашай краiне на той час не выраблялася, то зараз iстотна ўзрасла доля нiзкагатунковага i таннага марожанага.

«Сапраўды, цэны на расiйскае марожанае не могуць не прыцягваць увагу пакупнiкоў, але я вам гарантую, што за 241 рубель немагчыма выпусцiць i якаснае, i рэнтабельнае марожанае, — падтрымлiвае сваю калегу генеральны дырэктар кампанii «Марозпрадукт» Сяргей Дабудзька. — Хiба толькi з рэнтабельнасцю мiнус 15 працэнтаў».

На жаль, даводзiцца канстатаваць, што беларускiя вытворцы расiянам сёння прайграюць, але...не ў якасцi, i не ў асартыменце выпускаемай прадукцыi. Проста для беларускiх i замежных вытворцаў марожанага дзейнiчаюць розныя «правiлы гульнi».

Для таго, каб накiраваць вытворчасць марожанага ў цывiлiзаванае рэчышча (усё ж такi марожанае — гэта яшчэ i дзiцячы прадукт), пэўны час таму ў Беларусi было вырашана распрацаваць агульны для ўсiх вытворцаў дзяржаўны стандарт на выпуск марожанага з улiкам мiжнароднага вопыту i апошнiх тэхналагiчных дасягненняў. I з 1 лiпеня 2005 года быў уведзены ў дзеянне новы дзяржаўны стандарт «Марожанае. Агульныя тэхнiчныя ўмовы».

Стандарт дазваляе класiфiкаваць усё марожанае ў залежнасцi ад саставу сыравiны, што прымянялася пры яго вытворчасцi, на групы: марожанае на малочнай аснове, марожанае на пладова-ягаднай (агароднiннай) аснове; марожанае на аснове цукру (араматычнае); марожанае на малочнай i пладова-ягаднай аснове, малаказамяшчальнае марожанае (малочна-раслiннае, сметанкова-раслiннае, раслiнна-малочнае, раслiнна-сметанковае, у тым лiку з раслiннымi тлушчамi, шчэрбет з раслiннымi тлушчамi) i марожанае, якое вырабляецца без фрызеравання: харчовы (араматычны) лёд i фруктовы лёд.

Увядзенне стандарта на выпуск марожанага падтрымалi, дарэчы, усе беларускiя прадпрыемствы. Вось толькi раптам высветлiлася, што стандарт не распаўсюджваецца на марожанае, якое завозiцца ў Беларусь з-за яе межаў. Абавязковай сертыфiкацыi iмпартная прадукцыя не падлягае. Дзiўная атрымалася канкурэнцыя!

Не сакрэт, што ў пагонi за прыбыткам многiя вытворцы пераходзяць на больш танную сыравiну i выкарыстоўваюць тлушчавыя замяняльнiкi. Прычым, як высветлiлася, у беларусаў i расiян не супадае нават тэрмiналогiя.

— Напрыклад, расiяне пiшуць на пачку «Марожанае ў шакаладнай глазуры», — дзелiцца набалелым галоўны тэхнолаг кампанii «Марозпрадукт» Таццяна Габрусева. — У нас жа такая глазура называецца цяпер вельмi нясмачна «тлушчавая какавазмяшчальная глазура». Сапраўдная шакаладная глазура павiнна вырабляцца на натуральных какава-прадуктах i какава-алеi i каштаваць нашмат дражэй. I як вы мяркуеце, што купляе пакупнiк? Зразумела, марожанае ў «шакаладнай глазуры». Цi вось вам яшчэ адзiн красамоўны прыклад. Перада мной дзве пластыкавыя ўпакоўкi: «Пламбiр клубнiчны» i «Пламбiр фiсташкавы». Ва ўсякiм разе менавiта такая iнфармацыя заяўлена вялiкiмi лiтарамi на этыкетцы прадукту. Згодна з нашымi стандартамi, клубнiчным пламбiрам можа называцца марожанае на малочных тлушчах з дабаўленнем клубнiчнага пюрэ, прычым з масавай доляй прыкладна 140 кг на 1 тону марожанага. А ў фiсташкавы пламбiр трэба пакласцi 60 кiлаграмаў дарагой фiсташкавай пасты на адну тону марожанага. Што робяць нашы расiйскiя калегi: яны вельмi маленькiмi лiтарамi ў вугалку пiшуць «Марожанае пламбiр класiчны з водарам фiсташак». Прабачце, але што прапануецца ўсё ж такi пакупнiку: фiсташкавае марожанае цi марожанае з водарам фiсташак? У Беларусi дзейнiчаюць вельмi жорсткiя патрабаваннi да iнфармацыi для пакупнiкоў: на этыкетку выносяцца ўсе iнгрэдыенты з расшыфроўкай складу сыравiны, рэгламентуецца нават памер шрыфта iнгрэдыентаў i вагi марожанага.

Вельмi важна, што беларускi стандарт выключае прысутнасць у рэцэптуры марожанага пальмавага алею, які многiя вытворцы выкарыстоўваюць па прычыне таннасцi гэтага вiду сыравiны. Справа ў тым, што тэмпература плаўлення пальмавага алею складае 41 градус i ў арганiзме чалавека ён элементарна не расплаўляецца. Але ў пагонi за прыбыткам — усе сродкi добрыя...

Максiмальны тэрмiн «жыцця» пламбiра пры тэмпературы захавання мiнус 18 градусаў складае ўсяго 5 месяцаў, а астатнiя вiды марожанага маюць тэрмiны ў 3—4 месяцы. Затое тэрмiны рэалiзацыi расiйскага марожанага чамусьцi могуць дасягаць аднаго года...

Вядучыя вытворцы беларускага марожанага лiчаць, што сёння наспела неабходнасць стварэння ў краiне асацыяцыi вытворцаў марожанага, якая аб’яднала б усе зацiкаўленыя бакi. Па-першае, трэба забяспечваць узаемадзеянне галiны з вытворцамi сыравiны, аказваць садзейнiчанне тэхнiчнаму пераўзбраенню прадпрыемстваў i прасоўванню прадукцыi на рынкi. А па-другое, аб’яднанне вытворцаў марожанага дапамагло б павысiць цэнавую дысцыплiну, змякчыць канкурэнцыю i лiквiдаваць пагрозу дэмпiнгу цэн з боку нядобарасумленных вытворцаў.